Witam 🙂 Z tej strony „czytelnik Dawid” (jak to dumnie brzmi 😎😉 pojawił się u mnie lekki uśmiech, gdy to przeczytałem w ostatniej odpowiedzi co do bitew 🙂) i jestem aktualnie w połowie „Tarczy Szerni”, ale o tym za chwilę. Opublikowałem recenzję „Króla Bezmiarów”, „Grombelardzkiej legendy” i „Pani Dobrego Znaku”, z czego jako recenzent jestem dumny, bo to trochę była sprawa honoru 😉 Niemniej więcej mi się już… Nie chce zwyczajnie. Wolę czytać twoje książki tylko dla przyjemności, a nie zastanawiać się, czy czymś nie „urażam” twoich fanów w swojej recenzji. „Porzucone królestwo” było świetne i jak dotąd najlepszy tom, bo najbardziej… Uczuciowy chyba będzie najlepszym określeniem 🙂 Po raz pierwszy jakieś śmierci mnie dotknęły nie tylko swoją „brutalnością”, tylko zwyczajnie zrobiło mi się smutno, gdy o nich przeczytałem. „Żeglarze i Jeźdźcy” mi nie podeszli i najwyraźniej wolę „czytać Kresa” w wersji powieściowej 🙃 Znowu remis w liczbie tomów, które mi się podobały (3,4,5,7) do tych, które niezbyt mi się podobały albo bardzo nie (1,2,6,8) i się zobaczy, czyja będzie przewaga po skończeniu „Tarczy Szerni” 😉 Na razie jest dobrze mimo obecności Ridarety w fabule (nie znoszę jej bardziej od Anessy… Czyli bardzo 🙃) i muszę trochę pochwalić za relację Kesy i Gotaha, ponieważ jakby to ująć… Są trochę…słodcy w swoim uczuciu 🙂 Moje pytanie brzmi tak – Czy czytelnicy często rozmawiają z tobą o fabule twoich książek i chwalą cię albo ci się „obrywa” za np. śmierć lubianej przez nich postaci? Lubisz widzieć, jak inni tak… Żyją stworzonymi przez ciebie historiami 🙂? Ja jestem w trakcie pisania swojej (w zasadzie skończyłem, ale muszę poprawić trochę albo sporo… Okaże się, gdy zacznę poprawiać według czyichś wskazówek, a nie własnych odczuć, co mam nadzieję, że się stanie niebawem) i nie mogę się doczekać, by czytelnicy zaczęli do mnie mówić albo pisać o Kernie, Kede czy brać stronę w konflikcie Nemro-Ormen, bo mi zależy na moich bohaterach i cóż… Mam nadzieję, że będzie też na nich zależało moim przyszłym czytelnikom 🙂 Nie mogę się doczekać, żeby tego doświadczyć, bo na razie ci bohaterowie żyją tylko w moim umyśle i chciałbym ujrzeć, że pojawili się także w cudzych. Być może to trochę naiwne podejście, ale cóż… Młody jestem na razie (20 lat) 🙃 Pozdrawiam i szczerze liczę na to, że kiedyś spotkam się na jakimś spotkaniu autorskim z tobą(o ile kiedykolwiek się dowiem o takim i będę miał możliwość tam być), bo jakby to ująć… Na podstawie twoich odpowiedzi i stosunku do pytających wydajesz się pisarzem wartym poznania 🙂 Miłego dnia, popołudnia, wieczora czy kiedy to będziesz czytał 🙂 Ps: przepraszam, jeśli przesadziłem z ilością tych emotikonów 😅😉