In memoriam

Dziękuję za wyprawę po świecie Szereru. Rozkochał mnie Pan w fantastyce.

Dziękuję za pokazanie mi, jak wspaniała może być fantastyka i sprawienie, że dziś sama piszę. Nigdy nie byłabym tam, gdzie jestem teraz, gdyby nie Pańska twórczość. Dziękuję.

Dziękuję za te wszystkie historie – zawsze będą tak samo piękne. Kiedyś Horacy zauważył, że nigdy tak naprawdę nie umrze, bo będzie żył w swoich dziełach. Ty również.

Składamy kondolencje poprzez fragment wspomnienia opublikowanego przez jednego z nas.

Nie będąc prawdziwym fanem, nie będąc nawet bliskim znajomym, ciężko mi teraz ubierać się w szaty głównego żałobnika, ale nie da się ukryć – śmierć Kresa mocno mnie przygnębiła. Odszedł jeden z tych, którzy byli gwiazdami polskiej fantastyki, gdy na dobre wchodziłem w ten świat. Laureat Zajdla i innych nagród, a przede wszystkim – po prostu wyrazisty pisarz i dobry człowiek.

To przytłaczająco smutne, że nie poznamy więcej historii, kotłujących się w głowie Kresa. Król Bezmiarów, na którego natrafiłem w czasach bardzo wczesnej młodości, był jedną z pierwszych powieści fantasy, z jakimi się zetknąłem i niejako ukształtował mój gust i miłość dla tego gatunku.
Bolesna strata, tym boleśniejsza, że tak niesprawiedliwie przedwczesna.
Najszczersze wyrazy współczucia dla najbliższych Feliksa.

Jesteś teraz w lepszy miejscu.

nie znam twórczosci Feliksa ale chce ja poznać bardzo smutne odejscie każdy autor i pisarz pozostawia po sobie pustkę w świecie literek i historii przenoszacych w inne światy i marzenia opiekuj się nami z góry piszac dla nas anielskie historie

Pewnie nic ładnego nie napiszę, za to zapamiętam Pana Feliksa twórczość. A koci wojownicy zapewne zachęcą i córkę do zapoznania się z Granicą, Szernią i Szererem.

Dopiero zacząłem odkrywać twórczość F. Kresa, ale wiem, że to będzie wspaniala podróż. Dziękuję Mistrzu.

Żegnaj Mistrzu Gry Wyobraźni. Oby świat do którego trafiłeś, spełnił Twoje największe pragnienia.

Moje serce pękło i nie potrafi pogodzić się z taką stratą. Jestem wdzięczna za każdą zapisaną kartkę, za każde słowo wraz z którym wyobraźnia malowała obrazy niezwykłych krain, postaci i ich przygód. Kres zawsze zostanie w mojej pamięci a jego książki wiecznie żywe i bliskie sercu.

Spoczywaj w pokoju!

Pod niebem Szereru wszytkie legendy odeszły a Tu dołączyłeś do nich. Na zawsze pozostawiesz w pamięci.

Król Bezmiarów wyobraźni.

Odeszła Grombelardzka Legenda…zostały tylko skały i deszcz. Będziemy opowiadać o nim przy ogniskach, tak jak to opisano w Księdze Całości. Niech jego bohaterowie powitają go na szlaku Ciężkich Gór, w Dartanie czy na Bezmiarach. Wszędzie gdzie Jego Duch zechce się udać. Pozostanie w naszej pamięci jako Demiurg wyobraźni, przenoszący nas do innego świata. Niech Szerń roztoczy nad nim swe pasma. Niech jego przygoda trwa.

Feliks Kres pokazał mi, jak wygląda dobrze prowadzone militarne fantasy. Nauczył, jak prowadzić wątki wojenne, żeby były szczegółowe i wiarygodne, a przy tym nieprzytłaczające i angażujące, jednocześnie nie zapominając o rozwoju bohaterów pierwszo- i drugoplanowych. I to wszystko po przeczytaniu tylko pierwszego tomu Księgi Całości. Liczyłem, że kiedyś osobiście podziękuję mu za tę przydatną lekcję, nawet jeśli moje historie nie odniosą sukcesu. Ale los ma okrutne poczucie humoru. Nie będzie już okazji do podziękowań wprost, więc mogę liczyć tylko na to, że duch mistrza Kresa usłyszy lub odczyta w moich myślach wyrazy najszczerszej wdzięczności.
Dziękuję, panie Chmielecki. Jestem pana dłużnikiem.

Bardzo późno poznałem twórczość Feliksa w. Kresa(z własnej glupoty). Kiedy 18 miesięcy temu urodziła się moja córka, szukałem czegoś co miało być lekturą łatwa i przyjemną na trudny czas pieluch i niewyspania. Pokochałem literaturę Kresa od pierwszej strony i jego słowa, jego bohaterowie były że mną przez cudowne niezapomniane 18 miesięcy. Moje najszczersze kondolencje dla Rodziny

Odszedłeś nagle, zbyt wcześnie, ale Twoje słowa będą żyły wiecznie. Spoczywaj w pokoju Mistrzu.

Wiadomość o śmierci Feliksa Kresa dotarła do mnie, gdy właśnie kończyłem I tom Legendy Grombelardzkiej. Było to szokujące doświadczenie i nagłe poczucie swego rodzaju osierocenia.
Jego świat nie był światem utopii. Było w nim wiele brutalności, wiele bezwzględności, interesowności, tysięcy bolączek, które jakże znamy z naszego świata. A jednak na tym tle, świata interesów, pozorności i okrucieństwa, było tym wyraźniej widać niebywałe postawy ludzi – pełną oddania miłość, przywiązanie, przyjaźń w imię, której robi się wszystko, lojalność, która trwa lata po śmierci, mądrość, która służy codziennym sprawom i wspiera najbardziej potrzebujących, uczciwość, która jest moralnym nakazem w każdej sytuacji. Dlatego ten świat jest „z krwi i kości”. I dlatego jest tak piękny, bo pokazuje dobro, które działa niezależnie od zła, nawet na jego tle. Tym Kres utrwalił się na zawsze i dzięki temu z nami zostanie. Sam nie raz pokazywał jak wiele jest spraw silniejszych od śmierci.
Najszczersze kondolencje dla Rodziny.

Dzięki F. Kresowi znów wróciłem do światów fantasy w tym to chyba jednego z najlepszych jakie poznałem… I teraz ta rozpacz że ledwie skończyłem czytać skoczyło się coś więcej, dla mnie zawsze F. Kres będzie podróżować po Bezmiarach lub wędrować po Grombelandzie….

Czytelnicy stracili autora i twórcę światów.
Rodzina straciła część swojego świata.
Dla rodziny więc najszczersze wyrazy współczucia od wieloletniego fana Kresa, dzięki któremu kształtowałem nie tylko swoje gusta czytelnicze, ale też postrzeganie tego co nas otacza.

Twoje felietony pokazały mi, że o pisaniu można mówić bez zadęcia. Dziękuję Ci, Wielki Rzemieślniku.

Panie świeć nad jego duszą [*]

Stworzyłeś legendy i sam stałeś się legendą. Legendy żyją wiecznie [*]

Stworzyłeś swiat w ktorym zawsze mialam swoje miejsce.

Dziękuję za wszystko, Feliksie.

Nie zawsze koniec jest końcem.
Wierzę, że gdzieś kontynuujesz swoją podróż.

Dla mnie zawsze będziesz żywy Mistrzu

Kiedy nadchodzi kres Kresa a jego księga się zamyka, stając się całością, nie zostaje tylko deszcz i kamienie. Byłeś i zostaniesz legendą.
Werk.

Dziękuję… za wszystko. Żegnaj.

Wierzę, że to nie kres Twej podróży

„Prawo sępów”, pierwsze wydanie. Na okładce postać trzymająca miecz uniesiony w górze, w który uderzają błyskawice … koty, sępy, ludzie i pasma Szerni widoczne na niebie. „Serce gór” się zatrzymało …

Szerokiej drogi Mistrzu.

Żegnaj Przyjacielu! Twoje wymyśłone światy na pewno gdzieś istnieją w paralelnej rzeczywistości. Wierzę, ze Ty wraz z nimi. Kiedyś i ja dołączę…

Wszystkie koty świata chodzą smutne. Opuszkami łapek ugniatają smutek

Grombalad otulił się mgłą
na Bezmiarach flauta
Najpiękniejsze Perły rozpuściły włosy w żałobie

Kto o tym jak On nam teraz opowie?

Odszedłeś Przyjacielu i tylko Cisza dostojnie szepcze: WERK

Nauczył mnie używać wyobraźni i że nawet fantazje migą być realistyczne. Werk

Trudno pogodzić się ze stratą. Choć F Kres nic już więcej nie wykreuje – to mam nadzieję że trafi w takie miejsce, gdzie będzie mógł zacząć tworzyć swe dzieła na nowo.
Spokój twojej duszy.

Brakuje słów, żeby napisać cokolwiek sensownego… Odszedł kolejny Wielki pisarz, mistrz słowa i mistrz kreowania światów. Dziękuje za zarwane noce i deszczowy Grombelard. Spoczywaj w pokoju.

Północna Granica była świetną książką, szkoda, że nie będę mógł porozmawiać z jej autorem… Spoczywaj w pokoju, Feliksie Kresie, niech twa Dusza odnajdzie spokój w Nawii.

Tak bardzo cieszyłem się na możliwość ukazania się nowych powieści ze świata Szereru… Cykl czytałem dawno temu, kiedy byłem młodym chłopakiem i do dziś pamiętam uczucia jakie towarzyszyły mi przy tej lekturze. Wielki smutek i żal. Oby tam gdzie Pan trafił była sposobność do dokończenia cyklu…

Zostawił po sobie wielkie dzieła, które pozostaną z nami na zawsze, choć Jego już tu nie ma.

„Ostatecznie, dla należycie zorganizowanego umysłu, śmierć to tylko początek nowej wielkiej przygody.”
J. K. Rowling

Requiescat in pace

Pierwszy raz czytałem o Szererze dawno temu (stary już jestem…), drugi raz – niedawno. Za każdym razem niezapomniane wrażenia. Szkoda tych niedopowiedzianych opowieści. R.I.P.

Slyszałem wiele dobrego o jego dziełch i o nim jako o pisarzu i człowieku. Choć, w momencie kiedy to piszę, nie zapoznałem sie z jego twórczością to planowałem to uczynić. Śmierć Feliksa W. Kresa,jako człowieka i autora, nie jest mi, jako czytelnikowi fantastyki i czlowiekowi, obojętna.
Niech spoczywa w pokoju wiecznym.

Nie pamiętam czy napisałem cokolwiek po śmierci pani Mai, chyba nie… więc napiszę tu, kilka słów. Z Kresem styczność miałem małą bo nie było nam po drodze ale mam wielki szacunek do pana Feliksa za wpływ jaki wywierał na tysiące czytelników. Dobranoc panie Feliksie. Spoczywaj w pokoju, wraz z tymi któryych, dała nam twoja, wyobraźnia.

Nie pamiętam czy napisałem cokolwiek po śmierci pani Mai, chyba nie… więc napiszę tu, kilka słów. Z Kresem styczność miałem małą bo nie było nam po drodze ale mam wielki szacunek do pana Feliksa za wpływ jaki wywierał na tysiące czytelników. Dobranoc panie Feliksie. Spoczywaj w pokoju, wraz z tymi któryych, dała nam twoja, wyobraźnia.

Będę pamiętać.

Wielokrotnie czytana „Galeria złamanych piór” mnie wychowała, a więc wychował mnie sam autor. Na odległość, telepatycznie, naprawdę. Niech spoczywa w pokoju i – mam nadzieję – do zobaczenia!

Zawsze będziemy o tobie pamiętać

[^]

Byłeś prawdziwym Królem Bezmiarów Wyobraźni, byłeś Mistrzem Słów, byłeś…
W mojej pamięci pozostaniesz na zawsze, jak zawsze w niej byłeś, od pierwszego przeczytanego opowiadania.

Jeden z moich ulubionych polskich autorów. Pokochałam Księgę Całości, dziękuje! ❤️

Twoja twórczość otworzyła mnie na naszą polską fantastykę. Księga całości ma w moim sercu specjalne miejsce i na zawsze pozostanie dla mnie ważna. To wzór dobrej fantastyki, niezliczone emocje i niesamowite wrażenia. Dziękuję ❤️ Spoczywaj w pokoju.

„Prawo sępów” zostaje ze mną do dziś. Spoczywaj w pokoju.

Werk!

Piękny człowiek tworzący piękne historie.

Koty zostaną na zawsze.
Werk

Tyle światów zabrałeś ze sobą, tylu ludzi nigdy już nie poznam… Prawdziwi TWÓRCY powinni być nieśmiertelni!

Spoczywaj w Pokoju!

Spoczywaj w pokoju, dziękuję za Twoją niebanalna twórczość.

Wielki twórca, który zostawił wielką pustkę oraz wielkie dzieło. Będziemy pamiętać.

Dokładnie pamiętam, kiedy przeczytałem Twoją pierwszą książkę i w jakich okolicznościach – była nią „Północna granica”. Stała się nieodłączną częścią mnie i swoistą kotwicą do moich wspomnień sprzed 20 lat. Dzięki Tobie te obrazy są tak silne i wyraziste, jak gdyby były zaledwie z wczoraj, co oznacza, że Ty i Twoja Twórczość zawsze będziecie żyć w duszy mej.

Wyrazy współczucia dla bliskich.
Twoja twórczość na zawsze zostanie z nami.
Do zobaczenia, kiedy wszyscy zjednoczymy się z Szernią.

Kolejny z Wielkich odszedł i zostawił po sobie pustkę.

Księga całości, czy Piekło i Szpada to jedne z tych nielicznych lektur, które zostawiają po sobie coś więcej – po latach blaknie fabuła, postaci, ale nie zapomina się emocji i uczuć… Szkoda, że nie doczekamy się zakończenia, ale jeszcze większa szkoda, że tracimy autora, człowieka… Spoczywaj w pokoju.

Żałuję, że nie byłem na spotkaniu autorskim na ostatnim Kapitularzu. Człowiek głupio zakłada, że będzie następna okazja, a tu… życie. Przynajmniej się na korytarzu minęliśmy. Do następnego, Feliks!

Wyrosłem na Pana twórczości i bardzo za nią dziękuję. Nie wiem czy ktoś będzie w stanie wypełnić tą lukę…

Mam nadzieję, że spotkamy się u kresu mojej wędrówki.

Zdecydowanie nie był Pan czeladnikiem, jak czasami o sobie Pan pisał. Stworzył Pan wspaniałą powieść, która pozostanie z nami jako wyznacznik kanonu polskiej fantastyki.
Dziękujemy i do zobaczenia, kiedyś, gdzieś.